Safe houses – vaak gewone huurwoningen onder de radar – bieden mensen een tijdelijk dak boven het hoofd. Ze zijn tegelijkertijd schuilplaats en functioneren als community-centrum..
Het gebeurt regelmatig dat de safe-houses van locatie moeten wisselen; Dit omdat de verhuurders vrezen voor hun eigen veiligheid of omdat men gespot is. Bewoners gebruiken pseudoniemen en versleutelde chatgroepen om ontdekking te voorkomen.
Challenge
In Oeganda zijn safe-houses voor LHBTQ+ personen geen toevluchtsoord, maar schuilplaatsen. Achter gesloten gordijnen en vergrendelde deuren proberen mensen te overleven in een samenleving die hun bestaan ontkent.
Elke dag begint met stilte. Niet uit rust, maar uit noodzaak. Buiten loert gevaar—van buren, politie, en zelfs familie. Binnen delen bewoners alles: slaapruimtes, maaltijden, trauma’s. Naar buiten gaan is een risico. Eén fout, één blik van de verkeerde persoon, en alles staat op het spel.
Overdag wordt geleerd, gepraat en gehuild. Wie geluk heeft, werkt aan een asielaanvraag. Anderen wachten, hopen, verdoven de angst met muziek in een koptelefoon of een gedeelde grap.
Maaltijden zijn simpel, schaarste is normaal. Maar ook daarin zit verzet: samen koken, samen eten, samen blijven ademen. Ondanks alles.
’s Avonds keert de angst terug. Dubbele sloten. Flarden van gebeden. En dromen—over vrijheid, veiligheid, een plek waar ze zichzelf mogen zijn.
Safe-houses zijn geen eindpunt. Ze zijn bewijs van systeemfalen én van ongebroken moed. Elk leven daar is een aanklacht tegen een politiek die haat legaliseert—en een stille belofte: wij geven niet op.
Veilige schuilplaats
Gedeelde solidariteit
Ruimte voor verwerking
Voeding en sociale plek
"Als het safehouse er niet was geweest, was ik er nu niet meer. Daarbinnen vond ik voor het eerst stilte zonder angst — en mensen die me zagen zoals ik ben.”
— Brian, 27, voormalig bewoner van een safehouse in Kampala
Hoe kun je solidair zijn?
Safehouses bieden bescherming, medische zorg en mentale steun. Maar ze bestaan alleen dankzij internationale solidariteit.
Met €50 betaal je een week voedsel, medicatie en onderdak voor één bewoner. Met €150 bekostig je een noodtransport naar een veilige locatie. Met €300 maak je psychologische zorg mogelijk voor een hele maand.
Donaties gaan via betrouwbare diaspora-organisaties die op de grond samenwerken met activisten.